HAURRAK ETA AGRESIBIDADEA

Askotan topatuko gara geletan agresibidadearen arazo honekin. Zergati desberdin asko egon daitezke haur baten agresibidadearen atzetik. Badira umeak, agresibidadea ezaugarritzat izateko aurredispozisioarekin jaiotzen direnak. Ezin da ukatu baina, hezkuntzak eta bizitzan zehar izango dituen esperientziek, izaera aldatzen eta modelatuko dute erabat. Beraz, haurra garatzen deneko inguruneak erabateko eragina du haurraren jokabidean.
Afektibitate eza:
Agresibidade gertakari honen atzetik, afektibitate faltaren bizipena dago, eta haurra ez da maitatua eta babestua sentitzen. Honen ondorioz etsaitasuna erakutsiko du hurbil dituen pertsonengan, eta gizartearengan orohar.

Normalean, gehien maite duten pertsona horren kontra erakutsiko dute agresibidaderik gehiena estimulo edo kausa zehatz barik.
Gainbabestutako haurrengan oso ohikoa da agresibidade jokaera hau. Gainbabesa gurasoek umeari zoritxarren bat gerta dakiokelako, nahi dituen apeta edo nahiera guztiak ematen dizkiotelako gertatzen da. Kasu hauetan ez da afektibitate ezarik ematen, kontrakoa baizik eta, jokabide agresibo hauek, frustrazioa jasan ezin izatearen ondorio bezala agertzen dira. Kasurik larrienetan, bizipen goiztiar hauek "izaera psikopatikoa"ren lehengo aztarnak izango dira.

Tradizionalki esan ohi da haur agresibo hauek , izakera zaila dutela, inoiz arazo neurologikoak izan ditzaketela, inguru murriztuetan mugitzen direla, gurasoen arazo larriak bizi izan dituztela, posible dela ama deprimitu edo beste motatako psikopatologiaren bat izatea eta gainera, atxikimendu ez segurua bizi dutela haurtzaroan zehar.